In de huidige scene, de schurk was het lijden van een exotische cultuur-KrankheitDer schurk in het nieuwe de plaats van de misdaad pijn lijdt geboren onder de zogenaamde Stendhal vijf-en-twintig. Dat is te zeggen: een bezoek aan een Museum kan hebben voor hem. Wat zijn die precies? Heeft onderzoek gedaan naar de praktijk Vita is voor u.
Het Stendhal-syndroom is een psychosomatische aandoening en is – voor vragen ontstaan – het is dus niet besmettelijk. Vanuit medisch oogpunt is het Optreden van het syndroom is een overstroming in nauwe verbinding met de zogenaamde culturele Aantrekkingskracht.
Naast schilderijen, beelden of koper is ook bijzonder mooie kastelen, pleinen en tuinen kunt steken om zo te leiden tot een – in de waarste zin van het woord – cultuur schok. Het syndroom van Stendhal breekt uit, mensen lijden onder de wanen en angst.
Wie wordt getroffen?
Studies hebben aangetoond dat er bepaalde risicogroepen, die de ontwikkeling van de ziekte op de Stendal syndroom. De typische cultuur geschokt Patiënt is tussen de 26 en 40 jaar oud, als een Toerist in een vreemd land was geboren in de Verenigde Staten en Noord-Europa. Bovendien is het opvallend dat ongeveer 50 procent van de mensen die Getroffen waren al in psychologische behandeling, voordat het Stendhal-syndroom.
Een art book is niet gevaarlijk
Een voorwaarde voor een dergelijke culturele overstimulatie is dat de culturele indruk ballad uiterlijk en kunststof zo sterk voelbaar is. De opening van een art book, dan is onschadelijk voor de gezondheid. Ook muziek, zang of poëzie – in het bijzonder in de context van een cultuur-rijke omgeving, zoals theaters en operahuizen – in verdenking recidieven van het syndroom van Stendhal trigger.
Wat als ik dat deed?
Het Stendhal-syndroom is verdeeld in het onderzoek in de drie symptoom-gerelateerde vormen van de ziekte. Van de patiënten ontwikkelt de eerste Vorm van het syndroom van Stendhal, last van perceptuele stoornissen en hallucinaties. Bovendien Denken is moeilijk. Beïnvloed vallen in de waan stemmingen, en ernstige gevoelens van schuld, die kan ook leiden tot depressieve stemmingen.
Mensen die zijn verbonden met de tweede-en vaatziekten categorie last hebben van ernstige stemmingswisselingen en hebben de neiging om Allmachts om het onderdeel op hetzelfde moment fantasieën, en een diepe Bekümmertheit – dat de persoon als individu is onbelangrijk, gezien de diversiteit en de schoonheid van geconcentreerde cultuur indrukken.
De derde groep klaagt over paniekaanvallen die hand in hand gaan met een verhoogde bloeddruk, flauwvallen, epileptische aanvallen, buikpijn en krampen.
En wie heeft het uitgevonden?
Voor de eerste keer, het syndroom van Stendhal in 1817 door de franse schrijver Marie-Henri Beyle – werd beschreven is bekend onder de naam van de artiest Stendhal in een verslag over een reis naar Florence. De cultuur-minnende man beschreven zijn conditie als waanvoorstellingen. Geen heldere gedachten wilde hem om te slagen.
Wetenschappelijk, zijn de klinische beeld van het syndroom van Stendhal door de italiaanse psycholoog Graziella is gedefinieerd Magherini, die de naam van het na Stendhal. Van 1979, ze onderzochte gevallen van de ziekte in Florence, toegepast op de symptomen van het syndroom van Stendhal. In 1989, zij het dan eindelijk gepubliceerd in het boek La Sindrome di Stendhal, waarbij de ziekte werd bekend zijn bij het Publiek
Zelfs als het Stendhal-syndroom door Graziella Magherini is medisch niet beperkt veilig naar Florence, maar het blijft de vraag of een pathologische cultuur schok – geboren, zoals in het geval van de crime scene pijn – in feite, in de duitse stad Wiesbaden kan optreden.
Hamburg-harburg, 13. Oktober 2014
